Nog twee maanden!

14 juni 2014 - Punta Del Diablo, Uruguay

Mijn avontuur is al over de helft en nog twee maanden te gaan voordat ik mijn retourticket kan gaan gebruiken.

Nog twee maanden om te bedenken wat ik wil en nog twee maanden om te doen waar ik zin in heb. Nog twee maanden om een reden te bedenken waarom ik terug zou moeten.

Vanochtend werd ik wakker en keek uit het raam. Ik heb sinds kort een klein appartementje gehuurd en kijk uit over de oceaan. Vanuit mijn bed zie ik de zon opkomen. De zon kleurde de oceaan oranje. Hoe toepasselijk na de wedstrijd van gisteren! De afgelopen weken heb ik vrienden gemaakt en heb ik mensen leren kennen.

Een oudere man woont hier op de hoek en stelt zijn huis elke vrijdag beschikbaar om samen muziek te maken. Het meisje van de supermarkt heeft net een stuk land gekocht en werkt hard voor een klein huisje voor haarzelf. De man van de groentewinkel praat erg luid tegen mij omdat hij denkt dat, omdat mijn Spaans niet erg goed is, ik daarom ook slechthorend ben. De meneer van de camping kijkt altijd de andere kant op als ik langs loop mijn mijn nieuwe hondje Lola, omdat honden nou eenmaal niet toegestaan zijn op de camping. Mijn buurman kwam een nieuwe gasfles installeren maar had het vervolgens zo druk met het alarmsysteem dat hij 's avonds terug moest komen omdat hij vergeten was het gas aan te sluiten. De jongen met zijn paarden rijdt met toeristen over het strand en door de duinen en zwaait altijd als hij langs rijdt. De bouwvakkers die bezig zijn met het bouwen van een nieuw strandhuis leggen het werk stil als ik langsloop en willen graag wat aandacht. Mijn oude buurvrouw van een paar huizen verderop ziet er erg kleurrijk uit en doet in de ochtend yoga oefeningen in de berm van de weg. Dan is er nog een Aziatische meneer die graag vechtsport uitoefent in zijn eentje in de duinen.

Naast deze prachtige, leuke en diverse inwoners zijn er natuurlijk ook de toeristen. De Brazilianen in de mooie jurken, de Engelsen met de eeuwige korte broek en de witte kuiten, de Australiërs die altijd met een surfplank slepen en graag een praatje maken.

Terwijl ik geniet van deze belevenissen volg ik ook het nieuws en de ontwikkelingen in Europa. Ik denk na over wat er eigenlijk van mij verwacht wordt en wat ik daar mee ga doen. Nu ik niet in Europa ben besef ik mij wat er aan de hand is. Dat er ontwikkelingen binnen het Europese Parlement zijn waar je misschien niet blij van wordt. Dat Oekraïne op het punt staat om echt te escaleren en wat voor gevolgen dit zal hebben voor Nederland.

Eerder kreeg ik dit nieuws wel mee maar als je niet in Europa bent en dus ook nieuws van andere landen volgt, zie je pas ons in Nederland verteld wordt. Dat zijn maar hele kleine stukjes van de werkelijkheid. Gek en misschien naïef (?) dat ik daar nooit eerder bij stil heb gestaan.

Waarom ik dit volg terwijl ik in dit prachtige paradijs zit waar ik op dit moment helemaal niks te maken heb met Europa? Omdat ik het een eng idee vindt om op een dag weer terug te moeten gaan en op een dag weer aan de verwachtingen te moeten voldoen. Terug naar het Nederland en naar Europa wat totaal aan het veranderen is.

Mensen om mij heen zijn zwanger, gaan trouwen, kopen een huis. Op mijn leeftijd wordt er toch wel hetzelfde verwacht. Er wordt toch wel verwacht dat ik een goede baan zal vinden om zoals iedereen mee te kunnen draaien in de maatschappij en hier deel van uit te kunnen maken. Ik begin het eng te vinden om mijn vrijheid op te geven en en mij weer te moeten storten in de stress en de druk te moeten voelen die ik zo voelde voordat ik vertrok.

Ik heb nog twee maanden om hier over na te denken, nog acht weken om voor mijn hondje Lola te zorgen die ontzettend verkouden is. Nog 56 dagen om te genieten van de oceaan en het leven hier.

Wat ik mis uit Nederland? De voorzieningen, mijn vrienden en alles bij de hand hebben. Geen 5 uur hoeven reizen om in een stad te kunnen zijn. Niet alle supermarktjes af hoeven te sjouwen omdat ze van alles eigenlijk niets hebben. Aardappels schillen, koken, snijden, frituren omdat ik zo'n zin in had in een bakje patat. Ik mis het zitten op de terrasjes en lekker een drankje doen in de zon. Daar ga ik in augustus weer extra van genieten!

Nog twee maanden...

6 Reacties

  1. Maaike:
    14 juni 2014
    Lieve Jasmijn!!

    Kom maar snel weer terug!! We missen je hier!! Dan gaan wij weer snel van die terrasjes genieten!!!

    Heel veel plezier nog de komende twee maanden. En doe lekker waar je zelf zin in hebt!! Geniet van de vrijheid.
  2. Pa:
    15 juni 2014
    Jasmijn,
    Goed verhaal. Ben benieuwd naar je verhalen als je terug bent.
    Groet
  3. André Philips:
    15 juni 2014
    Benieuwd of je wel terugkomt. Best lastig, keuzes maken. In ieder geval nog veel plezier en.geniet nog.
  4. Marja:
    16 juni 2014
    Hoi Jasmijn, gisteren naar 3 op reis met Chris Zegers gekeken, Hij was in Uruguay in Punta del Leste en Montivideo, en liet veel opnames zien van de mooie kust. Inderdaad een prachtig land zo te zien. Jasmijn laat het je goed gaan en ik lees je verhalen met alle plezier. dikke knuffel van je tante!
  5. Ruud:
    18 juni 2014
    Je "moet" aan je eigen verwachtingen proberen te voldoen, niet aan die van anderen.
  6. CW:
    25 juli 2014
    Hej topper, Doe lekker waar jij zin in hebt en geniet daar vol van! Als je terug bent gaan wij zeker weer een drankje doen! pas goed op jezelf! Xx