Vrijheid in Uruguay!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog geschreven heb. Ondertussen is er wat betreft reizen weinig gebeurd. Ik zit nog steeds in Punta del Diablo. Of het ook saai wordt? Nee, absoluut niet. Het wordt alleen maar interessanter en leuker. Ik leer mensen kennen, zij leren mij kennen. Ik leer de cultuur kennen en de manier waarop mensen hier in het leven staan. Ik leer hoe het is om te leven zonder dat geld of materiaal van belang is.

In Nederland werkte ik de laatste paar maanden in een callcenter. Elke dag hetzelfde werk, elk uur hetzelfde werk, elk kwartier hetzelfde werk. Proberen zoveel af te handelen in een uur en de kwaliteit zo hoog mogelijk te houden. Presteren, en ik heb gemerkt dat ik daar goed in ben. Bikkelen en geld verdienen, verstand op nul en vooral niet nadenken. Nu ik terug kijk naar die periode is het iets waar ik erg dankbaar voor ben omdat ik er ontzettend veel heb geleerd. Ik ben wakker geschud.

Een hamster heeft vaak in zijn kooi een wiel. Een wiel waarin hij kan rennen maar niet vooruit komt. Hij kan rennen totdat hij dood neervalt en heeft ondertussen geen stap vooruit gezet. Hij blijft rennen op de plaats, elke dag weer.

Bij een aantal mensen om mij heen in Nederland zie ik hetzelfde. De dag begint met werken daarna boodschappen doen, koken, eten, huishouden, televisie kijken en slapen. Elke dag weer. Sommigen sporten nog ´s avonds of gaan naar toneel, of muziekles. Het weekend begint met een vrijdagmiddagborrel. Zaterdags zijn de sportwedstrijden, tijd om sociaal te zijn met vrienden en zondag is het tijd om brak te zijn van de hele week werken of er staan familiebezoeken op het programma.

Er is helemaal niks mis mee. Het geeft een veilig gevoel dat je weet waar je volgende week maandagavond om 20.00 bent en wat er volgend weekend op het programma staat. Er is absoluut niks mis mee met werken en geld verdienen om in de zomer drie weken met de caravan naar Frankrijk te kunnen. Geld verdienen is noodzakelijk en een pensioen opbouwen hoort bij onze cultuur omdat het je zekerheid geeft. Stel dat je eindelijk mag stoppen met werken en dan geen geld hebt? Heb je eindelijk tijd voor jezelf en is er geen pensioen, het zal je maar gebeuren...

Ik denk dat werken goed is voor de mens. In mijn geval zie ik in dat ik niet als een hamster wil leven. Wat voor veel mensen structuur en veilig is en zekerheid geeft, benauwd mij. Ik dacht altijd dat het niet realistisch was om te denken dat het mogelijk is om vrij te zijn.

Nu ik hier zit en Nederland vanaf een afstandje kan bekijken zie ik in dat wij langzaam veranderen in robots. Elke dag bikkelen om geld te verdienen, om zo de kosten te betalen en een klein beetje over te houden om daarmee op vakantie te kunnen. We leven met mobiele telefoons en het sociale leven gaat via de social media. Er is immers weinig tijd om je vrienden te zien en in het weekend wil men ook wat tijd voor zichzelf. We willen een mooie tuin met een schutting er om heen, we willen een mooie auto en we willen er goed uit zien. We willen lekker kunnen snacken maar ook slank blijven. We willen zoveel maar ondertussen hebben we ook al zoveel.

Nu ik hier ben besef ik dat ik een klein beetje van de vrijheid aan het proeven ben. Ik kan hier geld verdienen als ik wil en als ik geld nodig ben. Het is onvoorstelbaar dat het mogelijk is en dat er plaatsen bestaan in de wereld waar ik kan leven op de manier waarop ik wil. Natuurlijk krijg ik opmerkingen als:

Wat als je geen geld meer hebt?

Wat als je ernstig ziek wordt?

Wat als je oud wordt en niet meer kunt werken?

Wat als je heimwee krijgt en terug wil naar Nederland?

Wat als je kinderen wil en meer geld nodig bent?

Wat als je eenzaam wordt daar en niet weg kunt omdat er geen geld is?

Wat als......ik gelukkig ben en mij niet druk wil maken over problemen die er op dit moment niet zijn?

Ik denk dat voor alles een oplossing is als ik dat wil. Ik denk dat we altijd meer kunnen dan dat we denken. We hebben allemaal een handicap. We zien problemen en vergeten de mogelijkheden, de oplossingen. De één meer dan een ander natuurlijk.

Wanneer we ons meer richten op oplossingen en mogelijkheden dan vallen de problemen in het niets. Dan kunnen we daar van leren en ik ben er van overtuigd dat ik in ieder geval dan meer positiviteit zal zien.

Mijn doel is om hier zoveel mogelijk te leren van de manier van leven hier. De vrijheid en het geluk wat de mensen hebben zonder dat ze zich druk maken over hun uiterlijk, hun materiaal of hun huis. Geld verdienen wanneer dat nodig is en tijd nemen voor jezelf. Ondertussen reis ik rond hier in de buurt. Ik bekijk kleine dorpjes waar geen toerisme aanwezig is. Daar praat ik met mensen over Nederland en Uruguay en krijg ik te horen dat ze graag naar Nederland willen omdat het zo´n vrij land is. Ik ben erg trots op Nederland, ik ben erg trots op het koningshuis maar ik kan niet zeggen dat we vrij zijn. Vrij om te zeggen wat we willen, om te worden wat we willen worden maar we staan onder grote druk. De banken, de overheid en de maatschappelijke druk. Moeilijk uit te leggen aan mensen die dat gevoel niet kennen en ben er ook maar niet aan begonnen. Ik vind het prachtig en hoor vol trots aan hoe mensen verlangen om in een land als Nederland te wonen.

Ondertussen vermaak ik mij hier in Uruguay en doe exact waar ik zelf zin in heb.